De gevangenpoort / De gevangenpoort

De gevangenpoort

De Gevangenpoort was oorspronkelijk één van de drie toegangspoorten naar het Binnenhof en

is het enige middeleeuwse poortgebouw dat in Den Haag bewaard is gebleven.

Vanaf 1420 is de Gevangenpoort gedurende 400 jaar lang gebruikt als gevangenis.

Een belangrijk deel van de Nederlandse strafrechtgeschiedenis

heeft zich hier afgespeeld.

Veel bekende politici uit het verleden zaten hier opgesloten.

Maar ook duizenden onbekende gevangenen hebben wegens misdrijven

als moord, brandstichting en valsemunterij enige tijd doorgebracht

in de gajolen (cellen) van de Gevangenpoort.

De rechters verhoorden de verdachten in de Examineerkamer

van de Gevangenpoort.

Een ‘scherper’ verhoor werd in de Pijnkelder uitgevoerd in het bijzijn van de beul.

Pas wanneer een verdachte bekende, kon de straf worden vastgesteld.

Voor veel misdadigers betekende dat een openbare lijfstraf op het Groene Zoodje,

het schavot van Den Haag.

Anderen werden in een tucht– of spinhuis opgesloten en moesten voor straf hard werken, kregen een geld-boete of werden verbannen uit Den Haag.

In het ergste geval kon de doodstraf worden uitgesproken.

De zwaarte van de straf hing samen met de maatschappelijke positie van de verdachte,

rijke en vooraanstaande burgers kregen lagere straffen dan arme mensen

In 1828 sloot de gevangenis haar deuren. In 1882 werd het gebouw als museum opengesteld.